صفحه ها
دسته
در باره وبلاگ
توبه درب گشوده خدا 5)
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 67048
تعداد نوشته ها : 18
تعداد نظرات : 3
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان
منبع:سایت کعبه جانان
دلایل امامت حضرت علی (ع)
آنچه از خلاصه مقالات و استدلالات اهل سنت وارد شده،اینست که چون نص صریح وارد نیست پس اختیار ثابت شد! و گفته اند:اگر نص خلافت وارد می شد هر آینه به ما می رسید و صحابه نیز در بوجود اوردن خلافت خود محتاج به بیعت نمی شدند.باطل بودن این اعتراض مشخص است به جهت آنکه خلافت،بالاترین مراتب سلطنت و اسلام آوردن ایشان بخاطر طمع دنیا بود و بعد از انکه واجب بودن نص ثابت شد،اعتراض ایشان ناشی از عناد و دشمنی است.انچه از کیفیت دلایل ایشان بر می اید این است که هر وقت چیزی در مورد حکایت ثقیفه دیدند که موافق مقصودشان است، آنرا قبول می کنند و به ان تمسک می جویند هرچند ظاهرالکذب و دور از دلیل باشد.اگر می گویند رسول اکرم(ص)اسم شخص معینی راصریحاً نفرمود، می گوئیم:آن حضرت به امر خدا در مرتبهُ کمال عاِلم و عامِل بود و به خاطر مصلحت و بوجود نیامدن مفسده عمل می کرد،تازه به عقیده ایشان(اهل سنت)مشخص نکردن اسم شخص معین،(اختیار) را ثابت نمی کند در صورتی که اخباری که خود ایشان (اهل سنت) روایت کرده و قبول دارند، مختص بودن و اختصاص داشتن حضرت علی بن ابی طالب را ثابت میکند که متاسفانه به این اخبار اعتنائی ندارند و اگر هم ذکر کنند می گویند : این اخبار کلی است و در اخبار کلی اختیار لازم نیست.جای تعجب است که خود ایشان در حق خلفای خود اقرار میکنندکه: در مورد حق بودن خلفای خود هیچ اصلا خبر و اثر و حدیث و روایتی از خلافت ایشان از حضرت رسول اکرم(ص) نیست، از طرفی اخبار زیادی را در حق حضرت علی بن ابی طالب (ع)در کتابهای مهمشان دارند که متاسفانه اعتنا نمیکنند و اگر ذکر کنند تأ ویل به رأی می کنند زیرا کار از کار گذشته!چگونه حضرت رسول اکرم(ص)امت خود را بی حجت گذاشت و حال انکه از زمان آدم تا خاتم الانبیا(ص)پیغمبری از پیغمبران گذشته ، امت خود را بی حجت نگذاشته است.اگر منظور ایشان از عدم ورود نص این است که از خدا و رسول(ص) چیزی راجع به امامت وارد نشده، و این امر عظیم و مهم را واگذار کرده اند به عهده امت و آنچه رأی ها و هواهای ایشان به آن راهنمایی میکند ،این انکار شنیع بلکه دروغ محض است.از جمله دلایل بر صحت امامتِ علی(ع) ،ظاهر شدن معجزات آن حضرت است و غیر از آن حضرت ،کسی از خُلفا معجزه نداشته و راه معجزه و کشف و کرامت بر ایشان بسته بود. محققِ دوانی در کتاب (نورالهدایه)در برگشت از مذهب اهل تسنن می گوید:بنا به خبر مخبرین اولین و آخرین، - ابوبکر و عمر و عثمان، قبلا مشرک بودند و بعد دراین صدد بر آمدند که دین اسلام را قبول کنند و بنا به قول مصطفوی و به محض دلیل عقلی ، ایشان ایمان نیاوردند، چنانکه در کارهای غلط می رفتند و به آن کار غلط اعتراف می کردند وحدیثِ(لََّولا علیٌ لَهَلَکَ عُمر) مشهورتر از آنست که کسی گوید در چند مجلس گفته بود.چون گفتار دو فرقه را به عقل سنجیدم،یقین کردم که خلیفـۀ بلافصلِ خاتم الانبیاء صلی الله علیه وآله،حضرت علی و بعد از ایشان حضرت امام حسن و بعد از ایشان حضرت امام حسین الی مهدی الهادی صلوات الله علیهم منبع:سایت کعبه جانان
خدایا بر محمد و ال او درود فرست و آنگاه که می خوانمت صدای مرا بشنو. به من نگاه کن وقتی که با تو راز و نیاز می کنم ، من گریخته ام به سوی تو اینک و در میان دستهای توام.خسته و درمانده و زمینگیر، در آغوش تو زار زار گریه می کنم و همه امیدم به توست تو می دانی که در درون من چه می گذرد،تو از نیازهای من باخبری ،تو مرا خوب می شناسی و هیچ چیز از تو پوشیده نیست. تو می دانی که من اکنون در کجای هستی ایستاده ام ، به کدام سو خواهم رفت ،در کجا اقامت خواهم کرد و گاه بازگشتنم کجاست.تو می دانی که من چگونه زبان خواهم گشود و از تو چه خواهم خواست ، تو می دانی که من برای سرانجام عاقبتم دل به کجا بسته ام.تقدیر تو بر من جاری شده است سالارمن ! در آنچه از من سر خواهد زد تا پایان عمر،در پنهانها و آشکارهایم و در ظاهر و باطنم ، کم و کاستی و افزایش و سود و زیانم در دست توست و نه در دست هیچ کس دیگر ،خدای من!اگر تو محرومم کنی، چه کسی روزی ام دهد؟واگرتو خوارم کنی چه کسی به یاری ام برخیزد؟ معبود من! از از خشم تو به تو پناه می برم و از نگاه کیفربار تو باز به آغوش تو می گریزم.اله من! من اگر نه شایسته توام، تو شایسته کرامت و بخشیدنی و باران فضل تو اهل باریدن است.دست لیاقت من اگر چه کوتاه است، درخت بخشش تو کم میوه نیست.محبوب من! انگار هم اکنون با جان خویش در میان دستها ت ایستاده ام ،انگار آن نهال نوکّلم به تو اکنون درختی شده است و بر تمام وجودم سایه افکنده است.انگار هم اکنون آن لحظه موعود فرا رسیده است و تو حرفی می زنی که شایسته توست.تو مرا در گرمای عفو خویش می پوشانی و از سرمای گناهم می رهانی.عزیز من! اگر ببخشی ام چه کسی بهتر از تو برای بخشیدن ، اگر از من درگذری چه کسی شایسته تر از تو برای گذشتن و عفو کردن؟اگرمرگ من اکنون نزدیک شود و کارهای من،مرا به تو نزدیک نکرده باشد، خود را با مرکب اقرار ، بسوی تو می کشانم، اقرار به آنچه هستم و آنچه کرده ام.خدای من! بر نفس خویش ستم کرده ام و نگهداریش را سهل انگاشته ام، اگر از نفس غافل مانده ام وای بر او اگر نبخشی اش.مولای من ! در تمام ایام زندگی ام سایه مهر تو بر سر من مستدام بود، این سایه را تا آن سوی مرگ مستدام بدار!خدایا! من که در تمام طول زندگی، جز زیبایی و خوبی و لطافت از تو ندیده ام و جز حلاوت و شیرینی از تو نچشیده ام چگونه می توانم گمان کنم که پس از مرگ،تو روی گردانی و چهره دگرگون کنی؟خدایمن! کارمرا انچنان که شایسته توست، عهده دار شو و به من با نگاه بخشش و کرم نظر کن. بر این بنده که پرده های سیاه جهل و نادانی ، اطرافش را گرفته است.اله من!تو در دنیا گناه مرا پوشیده ای، من در آخرت به این پوشش محتاج ترم. تو در دنیا بر بدیهای من پرده انداخته ای، من در آخرت به این پرده نیازمندترم.تودر اینجا آبروی مرا حفظ کرده ای، در آنجا آبرو مهمتر و کارسازتر است. تو در میان بندگان خوب خودت مرا رسوا نکرده ای، من در مقابل شاهدان قیامت،خجالت می کشم و می ترسم از رسوایی، نکن!خدایا! جود و بخشش تو روی مرا زیاد کرده و مرا پر توقع کرده است. بخشش ات به آتش آرزوی من دامن زده است.خدایا! من تکیه ام به عفو و بخشش توست،نه کارهای خودم، که عفو تو بی شک، بالاتر از کردار من است.خداوندا! به دیدارت شادمانم گردان، چشم مرا به جمالت روشن کن، آن زمان که در میان بندگانت به قضاوت می نشینی.خدای من عذر خواهی من به درگاه تو عذر خواهی کسی است که از قبول پوزش خویش احساس بی نیازی نمی کند.پس مرا،عذر مرا بپذیر ای بخشنده ترین کسی که شرمساران و روسیاهان و رحمت طلبان به درگاه او پناه می برند و به دامن او می آویزند. و درود خدا بر محمد و خاندان پاک او باد ، سلامی مستمر و مدام واز سرتسلیم{ ترجمه قسمتی از دعای امام حسین (ع)درصحرای عرفات لطفا نظر بدهید- التماس دعا-
دسته ها :
جمعه ششم 9 1388
توبه عقد و قرار داد قلب است به ترک کردن گناه و روی آوردن به اطاعت فرمان خدا.
دوام توبه بستگی داردبه:کم کردن هر نوع شهوت و جهاد با نفس. چون اگر توبه کننده از حالتهای نفس خود مراقبت نکند ممکن است هر لحظه آرزوها و گناهان در دلش قوت و نیرو بگیرد و میل به گناه پایه های توبه را هر چند محکم باشد در هم بشکند.
علمای ربانی فرموده اند: حقیقت توبه سه چیز است:
۱ - گناهکار گناه خود را حتی اگر ظاهرا ناچیز باشد بزرگ بداند
۲ - توبه خود رابه هر گونه به عمل آورده آن روش توبه کردن را کم و ناچیز بداند.
۳ - حقوق ضایع شده را پرداخت نماید.
دو چیز باعث اصرار و زیاد شدن گناهان می شود:
۱ - غافل بودن ۲ - شهوت. و چون هر چیزی را باید با ضد آن رفع کرد پس باید غفلت را با علم و شهوت را با صبر رفع کرد.
اما علمی را که برای غفلت به آن نیاز دارد:قبول داشتن پیامبران و امامان است که دروغ در سخنان آنان راه ندارد البته با وجود علم به صبر هم نیاز است چون وقتی شهوت چیره می شود و اشتهای نفسانی مزاحمت ایجاد می کند اگر با نیروی صبر شفا داده نشود علم شکست می خورد.
راه معالجه شهوت آن است که بیاد آورد که گناه ضرر و زیان به دنبال دارد ولی لذت و شیرینی گناه زودگذر است و مجازات خدا باقی می ماند
برای هر عضوی از اعضای بدن توبه ای است: مثلا
توبه دل - این است که:نیت کنیم که حرام را ترک کنیم.
توبه چشم - نگاه نکردن حرامهاست.
توبه دست - ترک گرفتن چیزهایی است که از آن نهی شده.
توبه پا - ترک رفتن به طرف حرام.
توبه گوش - نگاه داشتن آن ازشنیدن باطل ها. و غیره....
در خبر آمده که:وقتی بنده گناهکار عزرائیل و منظره برزخ را هنگام مرگ می بیند می گوید: ای ملک الملک یک روز دیگر به من فرصت بده تا توبه کنم و عمل صالحی انجام دهم. ملک الملک میگوید:روزهای عمر تو پایان یافت. می گوید:اقلا یک ساعت مرا فرصت بده. ملک الموت میگوید:ساعات عمر تو به پایان رسیده و هیچ نمانده. در این وقت از پشیمانی و حیرت حالی به او ذست میدهد که قابل بیان کردن نیست.
پس بر ما بندگان واجب است که معصیت بر خدای رحمان نکنیم و اگر گاهی مغلوب نفس اماره شدیم فوری توبه و استغفارنمائیم و باز گشت نکردن به سوی خدا را از حق تعالی بخواهیم تا دوباره شیطان بر قلب ما راه نیابد و قلب که جایگاه خداست آنرا پاکیزه نگاه داریم.زیرا شیطان مانند خون در بدن جریان دارد که اگر او را از درب برانیم از پنجره وارد می شود او همه رافریب میدهد جز بندهگان مخلص خدا را.بنا بر این باید به قدری از ایمان و توکل و علم و صبر بر شهوات برخوردار شویم تا با چنین دشمنی که تا آخر عمر با ما سر و کار دارد در امان بمانیم.
بزرگان فرموده اندکه:خوبی و بدی انسان مربوط به قلب اوست.
قلب انسان بیشتر وقتها درحال نوسان است.
پیشوایان الهی همیشه در حال توبه بودند و می فرمودند:
مومن واقعی باید هر لحظه در مقام توبه باشد وگرنه ظالم است.
توبه یعنی باز گشتن از خلاف امر حق و مراجعه کردن بسوی حق.
ظالم رویش بطرف شیطان است و توبه کننده رویش بطرف خداوند.(ادامه دارد)لطفا نظر بدهیدhojo2ravanparast@yahoo.com
خداوند عاشقان خود را می نوازد
توبه درب گشوده خدا (5)
خداوند عاشقان خود را مینوازد و می فرماید:
بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را.
بخوانید مرا بدون غفلت تا اجابت کنم شما را بدون مهلت.
بخوانید مرا به طاعتهای موقتی تا عطا کنم ثوابهای ابدی.
من آن خداوندم که عمل کم ولی خالصانه بنده را می پذیرم و عطاهای بزرگ می دهم.
عمل کوچک بنده را بزرگ میدانم و عطای بزرگ خود را کوچک میشمارم.
این گلستان و بارگاه ما ، جای ناامیدی نیست
ای گنهکاران دل شکسته و پای در گل فرومانده،
در هر حال که باشید،چه غرق در لطف،چه خسته بلا،
مرا بخوانید دور رحمت ما بگردید
ای گدایان برهنه و بینوا - اگر چه طاعت فرشتگان را ندارید اما سوز عشق شما را به هزاران سال عبادت فرشتگان ندهیم.
صد بار اگر توبه شکستی باز آ
که این درگه درگه نا امیدی نیست
دسته ها :
پنج شنبه سیزدهم 1 1388
خواص بسم الله الرحمن الرحیم (قسمت اول)
بسم الله الرحمن الرحیم
1 - خداوند تعالی کلام خودش را در قرآن،با نام خودش که عزیز ترین نام است شروع کرد.تا آنچه که در کلامش است،مارک او را داشته باشد. صاحبان کارخانه جات همین کار را می کنند وروی محصولات و اجزای آن مارک کارخانه خودشان را می زنند.خدا میل دارد که بنده گانش ادب داشته باشندو مارک او را رعایت کنند،یعنی در هر کاری بسم الله الرحمن الرحیم بگویند تا عملشان خدائی شود.یعنی عمل یک مومن با گفتن بسم الله الرحمن الرحیم ،برای رضای الله باشد،و در نتیجه، کارش باطل و ناقص و ناتمام نماند.چون کاری کاری که خالصانه بابسم الله الرحمن الرحیم آغاز شود،باطل در او راه ندارد.
2-در روز قیامت موقع بررسی و سنجش اعمال،کارهای خوبی که به خاطر خدا و به احترام خدا انجام نداده ایم،باطل است و حساب نمی شود. چون خدا باقی و فنا ناپذیر است،و روح ما خدائیست،آن مقدار از کارهایمان در قیامت نصیب می بریم که خدا از کارمان نصیب داشته باشد.
3-در حدیثی که شیعه و سنی آنرا قبول دارند ازعلی(ع)آمده که حضرت محمد (ص)فرمود:هر کاری از کارهای مهم اگر با بسم الله الرحمن الرحیم شروع نشود ابترمی ماند. ابتریعنی چیزی که آخرش بریده و ناقص باشد و نتیجه ندهد.علی(ع)پس از نقل این حدیث اضافه فرمود:انسان هر کاری راکه می خواهد انجام دهد باید بسم الله الرحمن الرحیم بگوید یعنی با نام خدا این کار را شروع می کنم و هر عملی که با بسم الله الرحمن الرحیم شروع شود با برکت است.
4-امام باقر (ع)فرمود:سزاوار است هنگامی که کاری را شروع می کنیم،چه بزرگ باشد و چه کوچک،بسم الله الرحمن الرحیم بگوئیم تا آن کار پربرکت و مبارک شود.
روی همین اصل، تاج سر تمام سوره های قرآن بسم الله الرحمن الرحیم می باشد تا همه سوره ها جاودانه بماند و تغییر نکند.تنها سوره توبه آغازش بسم الله ندارد زیرا بنا به فرمایش علی (ع)،این سوره با اعلان جنگ با جنایت کاران و پیمان شکنان آغاز شده که با صفت رحمان و رحیم سازگار نیست و بسم الله الرحمن الرحیم امان و رحمت است.
البته خداوند کسری این آیه را در سوره( نمل) جبران کرده و علاوه بر اول سوره در میان سوره نمل آیه بسم الله الرحمن الرحیم آورده است.
5-در اینجا توجه این نکته لازم است که چرا در همه کارها باید( بسم الله الرحمن الرحیم) بگوئیم مثلا نگوئیم( بسم الله القاسم الجبارین)،(بسم الخالق..)،(بسم الله الرازق..) وغیره .جواب نکته اینست که:در نامهای دیگر خداوند، بخشی از کمالات خدانهفته است ولی کاملترین و جامع ترین نامها و صفات خدا در آیه بسم الله الرحمن الرحیم نهفته است، وگرنه خداوند بجای بسم الله الرحمن الرحیم اسامی دیگر می آورد.پس هم با نام الله کارهایمان را شروع می کنیم و هم ازرحمانیت و رحیمیتش کمک می گیریم تا کارهایمان قداست پیدا کند و بیمه شود.
6-بسم الله الرحمن الرحیم قدرت الهی است که در اختیارمان گذاشته شده که این قدرت مافوق قدرتهاست و باعث میشود که از نظر روانی نیروی بیشتری در خود احساس کنیم،در کار مطمئن باشیم،بیشتر کوشش کنیم،در کارمان نا امید نشویم،از عظمت مشکلات نترسیم،اعمال خود را پاکتر و خالص تر کنیم.
7-بسم الله الرحمن الرحیم (حرز) در مقابل شیاطین و اجنه و هر موجود شرور است و کسی که (حرز) را دائم در قلب و زبان داشته باشد فرشته گان به کمکش می آیند و سحر،جادو،بدچشمی ، حسادت حسودان،آفات مادی و غیر مادی در او بی اثر میشود. کسی که با این (حرز)خدا را همراه داشت،شیاطین و شرور در موثر نمی افتند،مانند کودکی که دست مادرش را بگیرد و از گم شدن و آذار دیگران در امان بماند.
8-چون بسم الله الرحمن الرحیم آیه ای از قرآن است،بنا بر این با گفتن آن در همه کارهای روزانه،در طول عمر، ثواب چندین هزارخواندن آیه در نامه اعمالمان ذخیره و واریز میشود به اضافه اینکه کارمان هم عبادت محسوب می شود.واین رمزی است از تکامل انسانها.
(لطفا نظر بدهید)
خدایا! میدانم گناه کردن یکجور ناراحت کردن توست. یکجور کار خرابی است. گناه دنیای ما را زشت میکند. تو دوست نداری دنیا زشت باشد. اما خدایا! تو حتماً بین گناه و اشتباه فرق میگذاری. راستش من گناههای زیادی انجام دادهام، ولی خیلیهایش اشتباه بوده است. یعنی اشتباهی گناه کردهام.
توی این دنیا هزار جور گناه وجود دارد که گاهی اوقات تشخیص دادنشان کار سختی است. اما چقدر خوب است که تو کمکمان کردهای و گفتهای گناهها چه شکلیاند.
من فکر میکنم شکستن یک شاخه گل گناه است. اذیت کردن یک پرنده هم. آلوده کردن یک جوی کوچک، یا دور ریختن دانههای برنجی که اضافه میآید.
اینها را قلبم به من گفته است.
فکر میکنم قلب هر کسی به او میگوید چه کارهایی گناه است. اما باید به قلب اجازه داد که حرف بزند. اگر به او اجازه حرف زدن ندهیم یا به حرفهایش گوش ندهیم یا به حرفهایش گوش ندهیم. او هم دیگر حرف نخواهد زد. آن وقت است که ما پشت سر هم گناه و اشتباه میکنیم.
خدایا! مواظب قلبم باش. نکند دیگر حرف نزند.
بدون اینکه بخواهی جرزنی کنی یا بعضی چیزها را ندیده بگیری، فکر میکنی معمولاً روزی چند اشتباه داری؟ اگر جمع بزنی میشود هفتهای چند تا؟ و اگر حساب همه را داشته باشی ماهی چند تا اشتباه میشود؟
میتوانی چند تا از اشتباهات این هفتهات را برای خدا بنویسی. راستی اگر تو جای خدا بودی با کسی که هی اشتباه میکند، و اشتباهاتش روی هم تلنبار میشود، چه میکردی؟